zo kwam de Puniër, nadat hij zijn v

zo kwam de Puniër, nadat hij zijn vermogen veiliggesteld had (was), na het voor de gek houden van de Kretaniers, bij koning Prusias van Pontus. Bij hem was hij van dezelfde gezindheid jegens Italië en hij deed niks anders dan de koning bewapenen en op te stoken tegen de romeinen.
10.2 toen hij zag dat hij met de hulpmiddelen van z'n eigen land te einig krachtig was, maakte hij andere koningen tot bondgenoot voegde hij oorlogzuchtige volkeren toe. De Pergameense koning, Eumenes, zeer bevriend met de romeinen, was hem vijandig gezind, en er werd tussen hen oorlog gevoerd, zowel op zee als het land.
10.3 Maar op beide fronten was Eumenes, sterker vanwege zijn bondgenootschap met de Romeinen. Des te meer wilde Hannibal hem overwinnen, hij meende dat als hij hem uit de weg had geruimd, de rest gemakkelijk voor hem zou zijn. Om hem te doden gebruikte hij een dergelijke methode.
10.4 Hij stond op het punt over een paar dagen een beslissende slag te leveren. hij werd overvallen door de hoeveelheid schepen. Hij moest strijden met een list, aangezien hij met wapens niet opgewassen was. Hij beval dat er zoveel mogelijk gifslangen levend gevangen waren en dat die in aardenwerken vaten gegooid werden.
10.5 Toen hij hiervan een grote menigte bij een had gebracht, riep hij, juist op die dag waarop hij van plan was het scheepsgevecht te leveren, zijn soldaten van de vloot bij elkaar, en hij droeg hen op, om allemaal alleen op het schip van koning Eumenis een aanval te doen. Om het als voldoende te beschouwen, zich tegen over de andere schepen te verdedigen. Hij zei dat zij dat gemakkelijk voor elkaar zouden krijgen door de grote hoeveelheid slangen.
10.6 Hij zei echter dat hij ervoor zou zorgen, dat ze wisten op welk schip de koning voer. Hij beloofde dat het hen een grote beloning zou opleveren als ze hem of gepakt zouden hebben of gedood zouden hebben

Resultaten (Latijn) 1:

Punici tamen posteaquam factum est in potentia (erat), cum per Cretæ Hibernico decipi, ad Prusiam regem Ponti. Et cum illo fuit erga Italiam neque aliud quicquam in eodem sensu, et rex armare in Romanos accendi.
einig 10.2 videns se in patria sua instrumenta potens fecit alios reges socium addidit augendis bellicosissimis gentibus. Pergamenus rex Eumenes, Romanis amicissimus, cum, inimicissimum suum, et inter eos bellum gestum est et in mari et in terra.
Sed utrumque est frontes 10.3 Eumene valebat propter Romanorum societatem. Saevior Hannibale vicerit eum, ut, si quid ab eo viam pandere, ceteris facile est. Quærebant eum utebatur tali modo.
10.4 esset dies decretoriam sententiam vehementer. quantum navium superatur. Luctatus cum dolo, dum parem armis. Sanxit, tot regulos domari fictilia vivi capti.
10.5 eo turba multa cum adduxissent illos, convocatis, in eo ipso, quod esset navis eripere proelio militibus classis, et præcepit ut Eumenis regis concurrant navem, solitarius in Hierusalem. Ut satis tueri se adversus naves. Dixit, quod facile fieri posset magnitudine a serpentibus perierunt.
10.6 Sed ut cognovit quod locutus fuerat rex navis. Daturum pollicitus est ei aut merces esset, si volebant interficere captum