De normale bevolking mocht op het l

De normale bevolking mocht op het land van de adel werken. Die mensen leefden dus eigenlijk op de grond van de adel. In ruil daarvoor moesten deze armere mensen (meestal boeren) op het land gewassen verbouwen op het land van de adel. De oogst was natuurlijk voor de adel. Het merendeel moesten de boeren geven aan hun heer, oftewel de eigenaar van het stuk land. Een deel van de oogst mochten de boeren zelf houden, om van te kunnen leven. Er was echter ook een voordeel aan het wonen op grond van een heer, als er namelijk gevaar dreigde, bijvoorbeeld een oorlog, kon je bescherming krijgen in het kasteel van je heer.

De adel had een goed leven, de rijke mensen van adel hoefde bijna niets zelf te doen. Het meeste waar een kasteelheer zijn tijd voor gebruikte waren inspectiebezoeken, daarbij controleerde hij of iedereen zijn werk goed deed. Ook hoefde de adel zich niet zorgen te maken over mooie kleding of goed en genoeg voedsel/eten. Ook hoefde de adel zich niet te vervelen, ze hoefden maar in de handen te klappen en er kwam bijvoorbeeld een nar, of een minstreel om hen te vermaken.

Resultaten (Latijn) 1:

Datum operaretur terram communem hominum nobilium. ut homines vixisse ob nobilitatem. ticulis erant pauperioribus populus (plerumque agricolae) super fruges terræ nobiles in terram. fructus nobiles presserunt. maxime agricolarum necessitas domino vel dominus super terram. ametpotuit ex segete, ut sit vitae. ipsi agricolae Fuit quoque vir sub beneficium est, si periculum immineret, ut bella, posse in arcem praesidio domini tui. nobilitas rem
nem, nobiles, divites plebis Fecit fere nihil ad te.pro qua Dominus suo maxime tempore inspectiones, auidum omnibus bene fecisse. nobilibus et decoris vestibus aut bonum cogitare non satis alimentorum / esca. nobilitas etiam non adepto terebravisse, tantum haberent plaudent manu erat scurra verbigratia, vel ad hospitalitatem psaltem.
illos