De Galliërs vielen plotseling Eritr

De Galliërs vielen plotseling Eritrurië binnen, en belegerden Culusium. Ze eisten een stuk land. Zo'n verschrikkelijke vijand hadden de bewoners van Clusium nog nooit gezien. Daarom zonden de verschrikte bewoners van Clusium gezanten naar Rome en vroegen hulp. Maar de Romeinen wilden geen oorlog voeren, en zonden slechts drie gezanten, broers van het Fabische geslacht (naar Gallië). Een Romeinse gezant vraagt in een vergadering van de Galliërs: "Met welk recht eisen jullie een stuk land op? Wat hebben jullie Galliërs in Etrurië te zoeken?" De Galliërs antwoordde fel: "Wij Galliërs dragen het recht in onze wapens. Wij overtreffen alle volken in dapperheid, en dappere mannen zijn de heersers van de aarde." De Fabiërs waren boos. Ze keerden terug naar Clusium, en zeiden tegen de burgers:"De trotse Galliërs doen jullie onrecht aan, en beledigen jullie. Te wapen!" De Fabiërs halen de Clusiniërs over en de strijd begint. De Fabiërs pakten ook hun wapens. Kijk! een Quintus Fabius, een Romeinse gezant dood de aanvoerder van de Galliërs. De Galliërs herkenden de Romeinse gezant en riepen boos uit: "De aanvoerder van de Romeinen heeft tegen het recht van de oorlog een legeraanvoerder van de Galliërs gedood." Na het gevecht keren de drie Fabiërs terug naar Rome. Maar de Galliërs eisten van de Romeinen de Fabiërs als krijgsgevangenen op, omdat ze de rechten van de oorlog en vrede hadden geschonden. Maar de Romeinen wilden hen niet overgeven aan de Galliërs. Daarom nemen de Galliërs meteen hun wapens op tegen de Romeinen. Maar de Romeinen waren niet goed genoeg voorbereid om deel te nemen aan de oorlog. Bij de rivier Alia leed het Romeinse leger een grote nederlaag. Een grote angst maakte zich meester van allen.


Veel burgers verlieten Rome en vluchtte naar een nabijgelegen stad. De overigen weken uit naar het Capitool behalve enkele oude senatoren. Omdat ze thuis een waardige dood wilden afwachten. De oude mannen zaten in toga gekleed in hun huizen. Nadat de Galliërs Rome binnengegaan waren, zagen ze geen gewapende mannan. Ze komen bij het forum en kijken naar de tempels van de goden en het capitool. De Galliërs vrezen een nederlaag omdat de stad verlaten was. Toch willen ze buit behalen, en gaan de huizen binnen. Stomverbaasd vinden ze in de huizen mannan die door hun houding gelijk aan godenbeelden zijn. Een zekere Galliër wil dan over de baard van Marcus Papirius aaien De oude man zegt: "Raak me niet aan." Meteen slaat hij de Galliër met zijn ivoren scepter op zijn hoofd. Daarna richtten de boze Galliërs een grote slachting aan onder alle oude mannan. De staken de huizen en tempels van de stad in brand. De Romeinen zien vanaf het Capitool een stad vol vijanden en overal vlammen. Overal horen ze het geschreeuw van de vijanden en het instorten van de huizen en tempels. Het lot dwong hen alles te verdragen.