Duurzame ontwikkeling is ontwikkeli

Duurzame ontwikkeling is ontwikkeling die aansluit op de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen, aldus de definitie van de VN-commissie Brundtland uit 1987.

Duurzaamheid gaat over de schaarste van de hulpbronnen waarmee welvaart wordt voortgebracht, zowel nu als in de toekomst. De oppervlakte van de aarde is eindig; grondstoffen kunnen op raken; en de opnamecapaciteit van de atmosfeer en onze natuurlijke omgeving kent haar grenzen.

De termen duurzaamheid en duurzaam gebruik komen van oorsprong uit de bosbouw. Later zijn ze ook in de visserijbiologie gebruikt. In beide gevallen was de betekenis verwant met begrippen uit de ecologie. Het ging er om de natuur zodanig te beheren dat de natuurlijke structuren en processen niet principieel werden aangetast. Concreet: aan visgronden en bossen mocht niet méér vis of hout worden onttrokken dan er door natuurlijke aanwas vanzelf weer bij zou komen. Het respecteren van deze ‘gebruiksruimte’ betekent dat ook toekomstige generaties er gebruik van kunnen blijven maken.

Bij duurzame ontwikkeling is dus sprake van een ideaal evenwicht tussen ecologische, economische en sociale belangen. Alle ontwikkelingen die op technologisch, economisch, ecologisch, politiek of sociaal vlak bijdragen aan een gezonde aarde met welvarende bewoners en goed functionerende ecosystemen zijn duurzaam.

Resultaten (Lets) 1:

Ilgtspējīga attīstība ir attīstība, kas atbilst pašreizējās vajadzības bez neapdraudot nākamo paaudžu spēju apmierināt savas vajadzības, tādējādi definīciju Komisijas Apvienoto Nāciju Brundtland 1987.

ilgtspējība ir par nepietiekamību resursi, ar kuru tiek ražota labklājību, gan tagad, gan nākotnē. No zemes virsmas ir ierobežots; izejvielas, pamatmateriāli un palīgmateriāli darbojas un atmosfēru un mūsu dabiskās vides absorbcijas spēju robežās.

termini ilgtspējību un ilgtspējīgai izmantošanai, kas cēlušās no mežsaimniecības. Vēlāk tos izmantot arī zvejniecības bioloģijā. Abos gadījumos bija saistīti jēdzieni no ekoloģijas nozīme. Tā gāja tur rīkoties tādā veidā, ka dabas struktūras un procesus, principiāli netiek skarta daba. Praksē: uz zvejas vietām un mežu ne vairāk zivju vai koksnes ekstrahē nekā tur dabisko pieaugumu ir atgriezies pats par sevi. Ievērojot šos "lietotājs telpas" nozīmē, ka nākamajām paaudzēm var turpināt veikt izmantošanu.

Ilgtspējīgā attīstībā ir ideāls līdzsvars starp ekoloģiskās, ekonomiskās un sociālās intereses. Visas norises tehnoloģisko, ekonomisko, vides, politisku vai sociālu līmenī veicināt veselīgu augsni ar pārtikušiem iedzīvotājiem un labi funkcionējošu ekosistēmas ir noturīgas.