Onder de lakens voelde ze kilte; een onaangenaam bijeffect van de regen. Waar zou Harry nu zitten? Waarschijnlijk in een warme mand in de keuken bij Mrs. Berry. Hij had zijn buik natuurlijk rond gegeten en had de hele avond op haar schoot gezeten, terwijl ze naar de TV zat te kijken.Ze knipte het bedlampje aan en trok haar laptop naar zich toe.Bruine bladeren lustte Harry niet, ook eikels liet hij links liggen. Maar tussen het gevallen blad ritselde soms een veldmuis, die verdwaald was. Het was intrigerend om te zien hoe Harry zich prepareerde op de aanval—zelfs zijn snorharen trilden niet meer—de dikke kater veranderde voor je ogen in een koele, berekenende moordenaar. Als hij stilzat, gehurkt, viel hij vrijwel weg tegen de omgeving. Langzaam stak hij één voorpoot naar voren en zette hem voorzichtig neer. Dan wachtte hij weer een tijdje. Dit herhaalde hij bij alle andere poten.De muis had niets in de gaten en ik betwijfel of hij heeft geweten wat zo plotseling naar beneden suisde; met beide voorpoten greep Harry de muis bij zijn nekvel en beet het piepkleine beestje dood.
Wordt vertaald, even geduld aub..